Η αρτηριακή υπέρταση ή η αυξημένη αρτηριακή πίεση θα πει εάν οι δείκτες της αρτηριακής πίεσης αυξάνονται εδώ και πολύ καιρό ή τουλάχιστον μετά από τρεις μετρήσεις σε διαφορετικές ημέρες.
Είναι δυνατή η βλάβη σε διάφορα παρεγχυματικά όργανα, π.χ. Β., Για παράδειγμα, υπερτροφία αριστερής κοιλίας και βλάβη στα νεφρά.
Αιτίες αρτηριακής υψηλής αρτηριακής πίεσης
Οι λόγοι μπορεί να είναι:
- Άγχος, πόνος, έλλειψη αέρα, δυσκοιλιότητα, καθυστέρηση στα ούρα, μόλυνση/πυρετό, κλπ.
- Δευτερεύουσα αρτηριακή υπέρταση:
- Παραβιάσεις της αυτόνομης ρύθμισης, για παράδειγμα με εγκεφαλίτιδα, hyiline bar, έμφραγμα του εγκεφαλικού στελέχους.
- Στένωση των νεφρικών αρτηριών, ασθένειες του παρεγχύματος των νεφρών (π.χ. σπειραματονεφρίτιδα).
- Μεταβολικές προσδιορισμένες ασθένειες: υπερθυρεοειδισμός, φαιοχρωμοκύτωμα, νόσος kushing, συνδετική νόσος.
- Κατάχρηση ναρκωτικών (κοκαΐνη, αμφεταμίνη, LSD, έκσταση).
- Γλυκόρριζα.
- Μια επείγουσα κατάσταση υπέρτασης: μια απότομη σοβαρή αύξηση της πίεσης με ταυτόχρονα συμπτώματα λόγω βλάβης οργάνων (στεφανιαίο σύνδρομο, αριστερής κοιλιακής ανεπάρκειας, πνευμονικού οίδημα, νευρολογικά ελλείμματα, ενδοεγκεφαλική και υποαραχνοειδή αιμορραγία, οπτική μείωση λόγω αιμορισμών στον αμφιβληστροειδές, το θηλαστικό οίδημα, τη στρώμα της αορτής και την αορτή και την αορτή, και την αορτή και την αορτή και την αορτή και την αορτή και την αορτή και την αορτή και την αορτή και την αορτή και την αορτή και την αορτή. Τ.Ρ.).
Οι κοινές αιτίες των υπερτασικών κρίσεων είναι:
- Ψυχωτικό άγχος (επιθέσεις φόβου/πανικού).
- Πόνος.
- Ανεπαρκής φαρμακευτική θεραπεία (ασθενείς που δεν αντιδρούν στη θεραπεία, διασταύρωση φαρμακευτικών προϊόντων, υπερφόρτωση όγκου).
- Η έλλειψη συμμόρφωσης (ξεχασμένοι ασθενείς να εισέλθουν σε φάρμακα ή να μην κατανοούν τη σημασία της χρήσης γνωστικών ή αμνητικών διαταραχών, παρενέργειες των φαρμακευτικών προϊόντων).
- Το φαινόμενο του "ricochet" με ισχυρή ακύρωση φαρμάκων (π.χ. υποδοχείς βήτα αναστολέων).
Συμπτώματα και σημεία αρτηριακής υπέρτασης
Οι εκδηλώσεις υψηλής αρτηριακής πίεσης συχνά δεν έχουν έντονα συμπτώματα.
Ένα ύπουλο χαρακτηριστικό της νόσου είναι ότι οι ασθενείς δεν το υποψιάζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ως εκ τούτου, λόγω της έλλειψης καταγγελιών, με εξαίρεση τις τακτικές επιθέσεις με έντονη αδυναμία και ζάλη, δεν αναζητούν ιατρική βοήθεια. Ωστόσο, αυτές οι εκδηλώσεις δεν διαφέρουν πολύ από την υπερφόρτωση, για τα σημάδια ότι είναι πιο συχνά αποδεκτές. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι αυτοί οι χαρακτήρες μπορούν να είναι ένα ανησυχητικό σήμα.
Με την εκδήλωση σημείων όπως η ζάλη και η αδυναμία, ειδικότερα επαναλαμβανόμενες επανειλημμένα, συνιστάται έντονα η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης. Συχνά οφείλεται ακριβώς στη μέτρηση της πίεσης με κακή υγεία ότι υπάρχει υποψία υψηλής αρτηριακής πίεσης. Σε πολλές περιπτώσεις, επιβεβαιώνεται. Ωστόσο, η διάγνωση της "υψηλής αρτηριακής πίεσης" συχνά προσδιορίζεται μόνο κατά τη διάρκεια μιας υπερτασικής κρίσης εάν οι εκδηλώσεις της νόσου είναι σημαντικά σφιχτά.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι καταγγελίες που εμφανίζονται σε ασθενείς δεν σχετίζονται με σημάδια υπέρτασης, αλλά με τις βλάβες των οργάνων στόχων που είναι πιο ευαίσθητα σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Η ζάλη, οι θόρυβοι στο κεφάλι και η μείωση της μνήμης και της απόδοσης είναι σημάδια διαταραχών του εγκέφαλου. Στο μέλλον, τέτοια σημάδια όπως η διπλή σύνδεση, η αδυναμία, η κώφωση των άκρων και οι δυσκολίες στη γλώσσα θα προστεθούν σε αυτές τις εκδηλώσεις - αυτά τα σημάδια συνδέονται με μια εξασθενημένη κυκλοφορία του εγκεφάλου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι αλλαγές είναι πολύ πιο σοβαρές. Στην αρχική φάση της ανάπτυξης της νόσου, ωστόσο, είναι αναστρέψιμες. Οι πιο επικίνδυνες και πιο σοβαρές διαταραχές στην κυκλοφορία του εγκεφάλου είναι εγκεφαλικά επεισόδια (οξεία εγκεφαλοαγγειακή διαταραχές που συνοδεύονται από ξαφνική απώλεια συνείδησης και παράλυσης).
Κάτω από τα σημάδια μιας σταθερής αρτηριακής πίεσης στα επαρκή πρώιμα στάδια της νόσου καταγράφεται συχνά μια υπερτροφία της αριστερής κοιλίας της καρδιάς, η οποία μπορεί να προσδιοριστεί με μια σειρά ειδικών εργαστηριακών εξετάσεων. Αρχικά, συμβαίνει μια πάχυνση των τοιχωμάτων της αριστερής κοιλίας της καρδιάς και στη συνέχεια αυτό το καρδιακό θάλαμο επεκτείνεται σταδιακά. Η υπερτροφία της αριστερής κοιλίας συχνά γίνεται παράγοντας για περαιτέρω δυσμενείς συνέπειες. Σύμφωνα με αρκετές μελέτες, η παρουσία υπερτροφίας της αριστερής κοιλίας αυξάνει τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου, καρδιακής ανεπάρκειας, καρδιακής αρρυθμίας και αιφνιδιαστικού θανάτου. Στο πλαίσιο της προοδευτικής δυσλειτουργίας της αριστερής κοιλίας, τα φαινόμενα όπως η δυσκολία της σωματικής δραστηριότητας, το Paroxysm Painter Dub, η διόγκωση των πνευμόνων, η οποία συχνά παρατηρείται με κρίσεις, μπορεί να αναπτύξει χρόνια (συμφορητική) καρδιακή ανεπάρκεια. Επιπλέον, η κοιλιακή υπερτροφία αριστερά είναι ένας παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη του εμφράγματος του μυοκαρδίου και της μαρμαρυγής (κατακερματισμένη μείωση των μεμονωμένων καρδιακών ινών) των κοιλιών.
Η υπέρταση και η αθηροσκλήρωση μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρή βλάβη στην αορτή σε στρώματα και κενά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι μεταβολές των νεφρών εμφανίζονται σε περίπτωση υψηλής αρτηριακής πίεσης, η οποία εκδηλώνεται μέσω της παρουσίας πρωτεΐνης (πρωτεϊνουρίας), αίματος (αιματουρία) και κυλινουτίνας στα ούρα.
Μια άλλη εκδήλωση των αρνητικών επιδράσεων Η υψηλή αρτηριακή πίεση στο σώμα μπορεί να είναι η ήττα των ματιών, συνοδευόμενη από μια βλάβη της όρασης, μείωση της ευαισθησίας στο φως και ακόμη και την ανάπτυξη της τύφλωσης. Όλα αυτά καθιστούν μια προφανή ανάγκη για μια προσεκτική στάση για την αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ειδικά πάρα πολύ τακτικά.
Κατά κανόνα, ωστόσο, παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές στα όργανα -στόχους και τους συγγενείς μόνο εάν η ασθένεια έχει φτάσει αρκετά μακριά. Ωστόσο, είναι γνωστό πόσο σημαντικό είναι να αναγνωρίσουμε τα σημάδια μιας αρχικής ασθένειας εγκαίρως, καθώς η επάνω -να ημερήσια θεραπεία της θεραπείας αυξάνεται σημαντικά.
Ποια είναι τα σημάδια της υψηλής αρτηριακής πίεσης στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου; Προφανώς, η υψηλή αρτηριακή πίεση πρέπει να ονομάζεται κύρια εκδήλωση της νόσου. Επομένως, συνιστάται η τακτική μέτρηση της πίεσης, ειδικά με σημάδια αυξημένης κούρασης, αδυναμίας και ζάλης - είναι τα κύρια σημάδια υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Μια αυξημένη αρτηριακή πίεση είναι φυσικά η κύρια εκδήλωση της νόσου σε περίπτωση επανειλημμένης αύξησης της πίεσης. Η υπέρταση χαρακτηρίζεται από σταθερή αυξημένη αρτηριακή πίεση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρηθεί μια μικρή βραχυπρόθεσμη αύξηση της πίεσης στους υγιείς ανθρώπους στην αντίδραση του σώματος σε σωματικό ή συναισθηματικό στρες. Το γεγονός είναι ότι η αύξηση της αρτηριακής πίεσης είναι μια φυσική προσαρμοστική αντίδραση του σώματος στις μεταβαλλόμενες συνθήκες του εξωτερικού και του εσωτερικού περιβάλλοντος. Ωστόσο, στους υγιείς ανθρώπους, η αρτηριακή πίεση ομαλοποιείται γρήγορα λόγω της αυτο -ρύθμισης του σώματος. Το αποτέλεσμα παραβίασης των δραστηριοτήτων των ρυθμιστικών συστημάτων μπορεί να αυξηθεί σταθερά.
Μερικές φορές υπάρχει μια διαφορά μεταξύ του βαθμού και της διάρκειας της αυξανόμενης αρτηριακής πίεσης του φορτίου - αυτό είναι ένα σημάδι της SO -που ονομάζεται παροδική αρτηριακή υπέρταση. Σε άλλες περιπτώσεις, διαταράσσεται ο φυσικός ημερήσιος ρυθμός της αρτηριακής πίεσης, όπου μειώνεται η ανεπαρκής μείωση της αρτηριακής πίεσης τη νύχτα.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι εκδηλώσεις υψηλής αρτηριακής πίεσης μπορούν να είναι κυρίως και δευτερεύουσες ώστε να λειτουργούν ως αποτέλεσμα μιας άλλης ασθένειας. Κατά συνέπεια, ορισμένα παρατηρούμενα χαρακτηριστικά μπορεί να ποικίλλουν σε κάποιο βαθμό. Εάν η υψηλή αρτηριακή πίεση έχει αναπτυχθεί στο φόντο των ασθενειών των νεφρών, της προσκόλλησης, του θυρεοειδούς κλπ., Είναι προφανές ότι τα συγκεκριμένα σημάδια μιας συγκεκριμένης νόσου ταυτόχρονα εκδηλώνονται με αυξημένη αρτηριακή πίεση. Ωστόσο, πολλές ασθένειες αναπτύσσονται στο πλαίσιο της πρωτογενούς υψηλής αρτηριακής πίεσης. Επομένως, είναι σαφές να μιλάμε για τα πρωτογενή ή δευτερεύοντα σημάδια σε ορισμένες περιπτώσεις μετά από μια διεξοδική εξέταση του ασθενούς.
Παρ 'όλα αυτά, υπάρχουν γενικές εκδηλώσεις σε σχέση με την αύξηση της αρτηριακής πίεσης ανεξάρτητα από τις αιτίες.
Οι ακόλουθες εκδηλώσεις μπορούν να αποδειχθούν ένα σημάδι κρυμμένης ανάπτυξης υψηλής αρτηριακής πίεσης:
- Συχνή πονοκέφαλο και ζάλη.
- Ταχυκαρδία (αυξημένες συσπάσεις της καρδιάς).
- αυξημένη εφίδρωση.
- Ερυθρότητα του προσώπου.
- Αίσθηση παλμού στο κεφάλι?
- Κρυάδα;
- ακατάλληλος φόβος ·
- Επιδείνωση της αποθήκευσης ·
- Εσωτερική πίεση?
- αυξημένη ευερεθιστότητα ·
- Αποδοχή απόδοσης ·
- "Fly" μπροστά στα μάτια.
- Πρήξιμο των βλεφάρων και των προσώπων το πρωί.
- Πρήξιμο των χεριών και κώφωνα των δακτύλων.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ένα από τα σημάδια υψηλής αρτηριακής πίεσης που εκδηλώνεται στα αρχικά στάδια της νόσου είναι ένας πονοκέφαλος. Με την περαιτέρω εξέλιξη της νόσου, παραμένει μια από τις κύριες εκδηλώσεις της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Αυτό το σημάδι δεν συνδέεται απευθείας ανά πάσα στιγμή: οι πονοκέφαλοι μπορούν να εμφανιστούν οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, αν και η εμφάνισή της παρατηρείται συχνά τη νύχτα ή νωρίς το πρωί μετά την ξύπνηση. Οι ασθενείς μπορούν να αισθάνονται τόσο σοβαρές ή εκρήξεις στο πίσω μέρος του τι καλύπτει άλλες περιοχές του κεφαλιού. Οι ασθενείς συχνά χαρακτηρίζουν τους πονοκεφάλους ως αίσθημα ενός "ελαστικού μώλωπας". Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πόνος μπορεί να αυξηθεί με έναν ισχυρό βήχα, την τάση του κεφαλιού ή του φυσικού στρες. Μια εκδήλωση που σχετίζεται με πονοκέφαλο σε υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να είναι ένα ελαφρύ πρήξιμο των βλεφάρων και του προσώπου. Η μείωση ή η εξαφάνιση του πονοκέφαλου εμφανίζεται συχνά στο φόντο της βελτίωσης της αποστράγγισης του φλεβικού αίματος όταν ο ασθενής δέχεται κάθετη θέση, μυϊκή δραστηριότητα, μασάζ κ.λπ.
Με την αυξημένη αρτηριακή πίεση, ο πονοκέφαλος είναι συνήθως το αποτέλεσμα της έντασης των μυών της μαλακής ενσωμάτωσης του κεφαλιού ή του κράνους του τένοντα του. Διαφορετικοί τύποι σωματικού ή συναισθηματικού στρες μπορούν να δράσουν ως παράγοντες των πονοκεφάλων: η ανάπαυση και η επίλυση των καταστάσεων σύγκρουσης συμβάλλουν στη σταδιακή εξαφάνιση των πονοκεφάλων. Ο πονοκέφαλος που προκύπτει λόγω διαφόρων αιτιών έντασης συχνά χαρακτηρίζεται ως "συμπίεση". Αυτή η αίσθηση μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία και ζάλη. Στο πλαίσιο των μακροχρόνιων πονοκεφάλων, εκδηλώσεις όπως ευερεθιστότητα, θερμοκρασία, αυξημένη ευαισθησία σε εξωτερικά ερεθίσματα, όπως δυνατή μουσική, θόρυβος κ.λπ.
Ο πόνος στην καρδιά, η οποία μπορεί να παρατηρηθεί με υψηλή αρτηριακή πίεση, έχει σημαντικές διαφορές στις επιθέσεις στηθάγχης. Κατά κανόνα, δεν σχετίζονται με τη σωματική άσκηση, μπορούν να γίνουν αισθητές στην περιοχή της κορυφής της καρδιάς ή αριστερά από το στέρνο και μπορούν επίσης να συμβούν με συναισθηματικό στρες και ειρήνη. Στην περίπτωση υψηλής αρτηριακής πίεσης, ο πόνος στην καρδιά είναι συχνά μακρύς και επεκτείνεται για αρκετές ώρες στη φύση. Σε αντίθεση με τις επιθέσεις στηθάγχης, ο πόνος αυτός δεν εξαλείφεται όταν παίρνει νιτρικά άλατα.
Μια άλλη εκδήλωση που εμφανίζεται σε υψηλή αρτηριακή πίεση είναι η δύσπνοια, πρώτα κατά τη διάρκεια της φυσικής άσκησης και στη συνέχεια παρατηρείται ειρηνικά.
Ένα σημάδι καρδιακής ανεπάρκειας είναι το πρήξιμο των ποδιών. Ωστόσο, η μέτρια διόγκωση με υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να συσχετιστεί με άλλες αιτίες, ιδίως με τις ενώσεις καθυστερημένου υγρού και νατρίου στο σώμα, οι οποίες προκαλούνται από μειωμένη νεφρική λειτουργία ή τη χρήση ορισμένων φαρμάκων.
Στην περίπτωση υψηλής αρτηριακής πίεσης, παρατηρούνται επίσης χαρακτηριστικές οπτικές βλάβες. Με την αυξημένη αρτηριακή πίεση υπάρχουν συχνές ενδείξεις πέπλων μπροστά στα μάτια ή τρεμοπαίζει της "πτήσης". Τέτοιες εκδηλώσεις συνδέονται με κυκλοφορικές ασθένειες στον αμφιβληστροειδή. Τέτοιες σοβαρές αλλαγές στον αμφιβληστροειδή, όπως η θρόμβωση των αιμοφόρων αγγείων, η απομάκρυνση του αμφιβληστροειδούς, οι οποίες αναπτύσσονται λόγω της επιδείνωσης της παροχής αίματος. Οδηγούν σε ένα σημαντικό όραμα, διπλωπία (δύο φορές στα μάτια) και ακόμη και μια πλήρη απώλεια όρασης.
Εάν δεν αντιμετωπιστεί υψηλή αρτηριακή πίεση, τα σημάδια του τείνουν να αναπτυχθούν. Μια σημαντική μείωση της μνήμης και η ικανότητα δράσης πνευματικής δραστηριότητας, η εξασθένιση του συντονισμού των κινήσεων, η μείωση της δραστηριότητας των αισθήσεων, η εμφάνιση της αδυναμίας στα χέρια και τα πόδια μπορούν να αναπτυχθούν.
Η υπέρταση είναι πολύ επικίνδυνη για τις επιπλοκές της, έτσι ώστε η αρτηριακή πίεση να παρακολουθείται τακτικά. Με επανειλημμένη περίσσεια κανονικών δεικτών, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό το συντομότερο δυνατό.
Διάγνωση αρτηριακής υπέρτασης
- Η παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης από τη σοβαρότητα της νόσου ή την υπερτασική κρίση είναι συνεχώς ή περιοδική μέτρηση της αρτηριακής πίεσης (κάθε 10-15 λεπτά).
- Αναμμνιέση: Διάσημη αρτηριακή υπέρταση; Προηγουμένως ληφθεί φάρμακα, αλλαγή δόσεων;
- Εργαστηριακά δεδομένα: ηλεκτρολύτης, κρεατινίνη/SKF, θυρεοειδείς ορμόνες, ούρα (μικροαλβουμινουρία, πρωτεϊνουρία, αίμα).
- Ηχοκαρδιογραφία, ΗΚΓ 12 καναλιών.
- Εγκεφαλικό οίδημα/αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση; CT, MRI του εγκεφάλου.
Μορφές υψηλής αρτηριακής πίεσης και συμπτώματα τους
Στην περίπτωση της υπέρτασης Randarting, παρατηρούνται μόνο γενικά χαρακτηριστικά: αδυναμία, ζάλη, κόπωση κλπ. Δεν υπάρχουν σοβαρές αλλαγές στα όργανα στόχου και στις αντίστοιχες εκδηλώσεις.
Σε περίπτωση υψηλής αρτηριακής πίεσης, συγκεκριμένες εκδηλώσεις μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με το σχήμα και το στάδιο της ανάπτυξης της νόσου.
Οι μορφές υπέρτασης είναι: Υπερδρενεργικά, αγγειοσπαστικά (εξαρτώμενα από την αγγειοτενσίνη) και εξαρτώμενος όγκος (νάτριο).
Η υπεραντική μορφή παρατηρείται συνήθως στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου.
Τα σημάδια του είναι:
- Αυξημένος καρδιακός παλμός (ταχυκαρδία);
- Υπάρχει υψηλή ασταθή αρτηριακή πίεση και συστολική υπέρταση.
- αυξημένη εφίδρωση.
- Ερυθρότητα του προσώπου.
- Αίσθηση του καρδιακού παλμού.
- "Παλμός" στο κεφάλι?
- Κρυάδα;
- Φόβος;
- Εσωτερική ένταση.
Με αγγειοσπαστική μορφή υπάρχει:
- υψηλή διαστολική πίεση.
- Μείωση της συχνότητας του παλμού.
- Αγγειακές επιπλοκές ·
- Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες στα ούρα.
- Αλλαγές στον αμφιβληστροειδή.
Τα σημάδια όγκου (νάτριο) της εξαρτημένης μορφής υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι:
- Πρήξιμο των βλεφάρων και των προσώπων το πρωί.
- Ένα αίσθημα της κώφωσης του δέρματος.
- Creeping "Goosebumps" (παραισθησία);
- Πρήξιμο των χεριών και κώφωνα των δακτύλων.
- Διακυμάνσεις στον ημερήσιο όγκο των απελευθερωμένων ούρων.
Στάδια ανάπτυξης υψηλής αρτηριακής πίεσης. Εκδηλώσεις αρτηριακής υψηλής αρτηριακής πίεσης
Οι υπερτονικές ασθένειες στην ανάπτυξή του μπορούν να πάρουν 3 επίπεδα. Ταυτόχρονα, η μετάβαση στο επόμενο στάδιο σημαίνει την επιδείνωση των συμπτωμάτων και τη σοβαρότητα των βλαβών των οργάνων στόχων.
Για Επίπεδα i (Φως) χαρακτηρίζονται από σχετικά μικρές διακυμάνσεις της αρτηριακής πίεσης στην περιοχή 160/95-179/104 mm Hg. Τέχνη. Ο βαθμός της αρτηριακής πίεσης δεν είναι σταθερός: θα κανονικοποιηθεί αυθόρμητα με ειρήνη, αλλά η πίεση της πίεσης θα επαναληφθεί στο μέλλον.
Τα πιο συνηθισμένα χαρακτηριστικά σε αυτό το στάδιο της νόσου είναι τα εξής: πονοκέφαλος, διαταραχές ύπνου, μειωμένη απόδοση, μερικές φορές ζάλη και αιμορραγία από τη μύτη.
Συνήθως δεν υπάρχουν ενδείξεις υπερτροφίας της αριστερής κοιλίας της καρδιακής και των νεφρών. Οι ενδείξεις ηλεκτροκαρδιογραφιών μπορούν να εντοπίσουν ακόμη και ελαφρές αποκλίσεις από το πρότυπο. Μερικές φορές υπάρχει μια αναστρέψιμη στένωση των αιματηρών αρτηριδίων του εδάφους.
Να Επίπεδο ΙΙ (Μέσο) παρατηρείται υψηλότερη και σταθερή αρτηριακή πίεση - στην περιοχή των 180/105-200/115 mm Hg. Τέχνη. Η καρδιά εμπλέκεται στην παθολογική διαδικασία (υπερτροφία της αριστερής κοιλίας). Οι υπερτασικές κρίσεις εμφανίζονται αρκετά συχνά σε αυτό το στάδιο.
Ως αποτέλεσμα της ηλεκτροκαρδιογραφικής και ακτινολογικής εξέτασης, βρίσκονται συνήθως σημάδια υπερτροφίας της αριστερής κοιλίας και καρδιακής διαταραχής, αγγειακών διαταραχών και προσωρινής εγκέφαλου. Ίσως η ανάπτυξη των χτυπημάτων του εγκεφάλου. Κατά την εξέταση του δαπέδου των ματιών, δεν αποκαλύπτεται μόνο η στένωση των αρτηριολιών, αλλά και η συμπίεση και η επέκταση των φλεβών, η αιμορραγία κλπ. Η ανάλυση των ούρων είναι συνήθως φυσιολογική, αλλά και η μείωση της ροής αίματος των νεφρών και η ταχύτητα της σπειραματικής διήθησης αποδεικνύονται.
Να Επίπεδο ΙΙΙ Οι υπερτονικές ασθένειες σε διάφορα όργανα έχουν έντονες παθολογικές αλλαγές, ειδικά στην καρδιά και στον εγκέφαλο. Αθηροσκλήρωση μεγάλων πλοίων του εγκεφάλου, των νεφρών, της καρδιάς κλπ. Πρόοδο.
Οι δείκτες αρτηριακής εκτύπωσης φθάνουν σε υψηλό επίπεδο - 200/115-230/130 mm Hg. Τέχνη. Είναι δυνατόν να υπερβούμε αυτούς τους δείκτες, συχνά στο πλαίσιο των υπερτασικών κρίσεων. Σε αυτό το στάδιο της νόσου δεν υπάρχει αυθόρμητη (αυθόρμητη) ομαλοποίηση της αρτηριακής πίεσης.
Ο βαθμός βλάβης στα όργανα στόχου μπορεί να ποικίλει: η καρδιά (στηθάγχη, το έμφραγμα του μυοκαρδίου, η οξεία ή χρονικά κοιλιακή ανεπάρκεια). Εγκεφάλου (καρδιακή προσβολή, εγκεφαλοπάθεια). Νεφρό (μείωση της ροής αίματος νεφρού, σπειραματική διήθηση, παρουσία πρωτεΐνης και αίματος στα ούρα). Αλλαγές στο μάτι παρακάτω (αγγειοτενοπάθεια).
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ορισμένοι ασθενείς δεν έχουν παρατηρήσει μερικές φορές σημαντικές αγγειακές επιπλοκές παρά τη σταθερή και μεγαλύτερη αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
Η πορεία της νόσου μπορεί να εξαρτάται από τη σοβαρότητα και τη δυναμική των σημείων:
- προσωρινός, στην οποία εμφανίζεται μια τακτική αύξηση της αρτηριακής πίεσης μετά από λίγες ώρες ή ημέρες, μειώνεται αυθόρμητα χωρίς τη χρήση φαρμακευτικών προϊόντων (αρτηριακή υπέρταση των συνόρων ή το αρχικό στάδιο της ανάπτυξης της βασικής υπέρτασης).
- Λαϊκός, στην οποία η αύξηση της αρτηριακής πίεσης συμβαίνει τακτικά, αλλά για να επιστρέψει σε φυσιολογικούς δείκτες, απαιτείται θεραπεία.
- σταθερός (αργά προοδευτικά), στην οποία υπάρχει σταθερή υψηλή αρτηριακή πίεση. Σε αυτή την περίπτωση, απαιτείται συνεχής θεραπεία.
- κακοήθων - Χαρακτηρίζεται από πολύ υψηλή αρτηριακή πίεση, ιδιαίτερα διαστολική, συνοδευόμενη από πολύ μειωμένη θεραπεία. Σε αυτή την περίπτωση, η γρήγορη πρόοδος της νόσου συμβαίνει με την ταυτόχρονη ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών.
- κρίση - Υπάρχει τακτική εμφάνιση υπερτασικών κρίσεων που μπορούν να συνοδεύσουν την ασθένεια σε οποιοδήποτε στάδιο (σπάνια).
Επιπλοκές της αρτηριακής υψηλής αρτηριακής πίεσης
- Νεφρού: Νεφροπάθεια με νεφρική ανεπάρκεια.
- ΑΚΡΙΒΕΙΑ: αρτηριοσκλήρωση, στεφανιαία καρδιακή νόσο, περιφραγμένη ασθένεια περιφερικών αρτηριών, εγκεφαλική αγγειακή σκλήρυνση (εγκεφαλικό επεισόδιο, αιμορραγία ενδοκίνης), αμφιβληστροειδοπάθεια.
- Εγκέφαλος: Υπέρταση -επενδυτική ή αναστρέψιμη πίσω εγκεφαλοπάθεια (ZEZ)
Ασθένειες κάτω από τις οποίες απαιτείται θεραπεία έκτακτης ανάγκης, θεραπεία υψηλής αρτηριακής πίεσης
Οι συνθήκες στις οποίες είναι απαραίτητες η γρήγορη μείωση της αρτηριακής πίεσης χωρίζονται σε δύο μεγάλες ομάδες: οι συνθήκες που απαιτούν θεραπεία έκτακτης ανάγκης και τις συνθήκες στις οποίες η αρτηριακή πίεση πρέπει να μειωθεί μέσα σε λίγες ώρες.
Υπό συνθήκες στις οποίες απαιτείται θεραπεία έκτακτης ανάγκης, είναι απαραίτητο να μειωθεί η αρτηριακή πίεση στα πρώτα λεπτά ή ώρες μέσω παρεντερικού φαρμάκου, δηλαδή μέσω έγχυσης.
Η ιατρική περίθαλψη έκτακτης ανάγκης απαιτείται με μια τέτοια αύξηση της αρτηριακής πίεσης, η οποία προκαλεί ή επιδεινώνει σοβαρές παραβιάσεις στα όργανα στόχου: ασταθής στηθάγχη, έμφραγμα του μυοκαρδίου, οξεία αριστερή γαστρική αποτυχία, χαλαρή αορτική ανευρυσμένη, εκκοσία, εγκεφαλική βαφή και πρήξιμο του οπτικού νεύρου.
Είναι επίσης απαραίτητο να ληφθούν μέτρα αμέσως για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης σε περίπτωση τραυματισμών στο κεντρικό νευρικό σύστημα σε μετεγχειρητικούς ασθενείς με απειλή από αιμορραγία κ.λπ.
Τα ακόλουθα φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη χορήγηση παρεντερικού για να μειώσουν γρήγορα την αρτηριακή πίεση:
- Αγγειοδιασταλτικά.
- Τα νιτρικά άλατα (είναι ένα προτιμώμενο εργαλείο για τη μυοκαρδιακλαιμία).
- Αναστολείς ACE (που χρησιμοποιούνται για χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια κ.λπ.).
- Alpha Blocker (που συνταγογραφείται για την υποψία φαιοχρωμοκυττάρων).
- Διουρητικά, γαγγλοβλάκοι.
- Νευροεπτικό.
Μόνο ένας ειδικός μπορεί να το κάνει αυτό!
Με δείκτες για αρτηριακή πίεση άνω των 180/120 mm RT. Τέχνη. Πρέπει να μετρείται κάθε 15-30 λεπτά. Με ισχυρή αύξηση της αρτηριακής πίεσης, η οποία δεν συνοδεύεται από συμπτώματα άλλων σωμάτων, απαιτούνται επίσης μέτρα για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, αν και δεν είναι τόσο επείγουσες. Σε χώρες που απαιτούν μείωση της αρτηριακής πίεσης μέσα σε λίγες ώρες, η απορρόφηση των φαρμακευτικών προϊόντων ασκείται συνήθως με σχετικά γρήγορο αποτέλεσμα: beta-αναστολέα, αναστολέας καναλιών ασβεστίου, ομάδα ιμιδαζολινών, αναστολείς ACE βραχείας γήρανσης, διουρητικά "βρόχου". Η θεραπεία μιας απλής υπερτασικής κρίσης στον ασθενή μπορεί να πραγματοποιηθεί σε εξωτερική βάση.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι συνθήκες που απαιτούν παρεμβάσεις έκτακτης ανάγκης περιλαμβάνουν κακοήθη υπέρταση στην οποία παρατηρείται πολύ υψηλή αρτηριακή πίεση, κατά των οποίων προχωρούν γρήγορα οι παθολογικές μεταβολές στα αγγειακά τοιχώματα, γεγονός που εμποδίζει την υφάσματα και τα μειωμένα όργανα. Η ανάπτυξη αρνητικών αλλαγών συνοδεύεται από μια ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Στο πλαίσιο της κακοήθους υπέρτασης, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια συνήθως εκτελείται, η άποψη επιδεινώνεται, το βάρος μειώνεται, παρατηρείται μια σειρά ιδιοτήτων αίματος μέχρι να παρατηρηθεί η ανάπτυξη του διάχυτου συνδρόμου ενδοαγγειακής πήξης και η αιμολυτική αναιμία.
Κατά τη θεραπεία της κακοήθους υπέρτασης, χρησιμοποιούνται συνδυασμοί τριών ή περισσότερων φαρμάκων που μειώνουν την αρτηριακή πίεση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα χαρακτηριστικά των συμπτωμάτων της νόσου μπορούν να υποδηλώνουν την ανάγκη νοσηλείας. Οι ενδείξεις για τη νοσηλεία είναι η ασαφής διάγνωση και η ανάγκη ειδικής εξέτασης για να διευκρινιστεί η μορφή της νόσου, καθώς και οι δυσκολίες στην επιλογή φαρμάκων, οι οποίες συμβαίνουν με συχνές υπερτασικές κρίσεις και ανθεκτική υπέρταση.
Οι ακόλουθοι όροι υπόκεινται σε νοσοκομείο έκτακτης ανάγκης:
- Υπερτασική κρίση, οι εκδηλώσεις των οποίων δεν σταματούν σε εξωτερική βάση.
- Υπερτασική κρίση με έντονες εκδηλώσεις υπερτασικής εγκεφαλοπάθειας.
- Υπάρχουν επιπλοκές της υψηλής αρτηριακής πίεσης στην οποία απαιτούνται εντατική θεραπεία και συνεχής ιατρική παρατήρηση (εγκεφαλική εγκεφαλική επεισόδια, υποαραχνοειδή αιμορραγία, ξαφνική όραση κ.λπ.).