υπέρταση

Υψηλή αρτηριακή πίεση (HD)μια χρόνια ασθένεια της οποίας το κύριο σύμπτωμα είναι η αυξημένη αρτηριακή πίεση (ΑΠ), με την επιφύλαξη αποκλεισμού της συμπτωματικής υπέρτασης

Εάν ένα άτομο έχει συνεχή αύξηση της αρτηριακής πίεσης (η αρτηριακή υπέρταση είναι μεγαλύτερη από 140 και 90 mmHg), συνήθως διαγιγνώσκεται με υπέρταση. Και αυτό είναι αλήθεια στο 90% των περιπτώσεων. Μόνο στο 10% των περιπτώσεων είναι δυνατό να εντοπιστεί η αιτία της αύξησης της αρτηριακής πίεσης και συχνά, εξαλείφοντας το, εξαλείφεται το σύμπτωμα της αρτηριακής υπέρτασης - σε αυτή την περίπτωση η διάγνωση είναι συμπτωματική υπέρταση.

Σύμφωνα με τις συστάσεις του ΠΟΥ, η αρτηριακή πίεση θεωρείται φυσιολογική εάν δεν υπερβαίνει τα 140 και 90 mmHg. Τέχνη.

Κανονικά, η αρτηριακή πίεση είναι μια ασταθής τιμή, δηλαδή αλλάζει ανάλογα με το τι κάνει ένα άτομο, τι θέση βρίσκεται, πόση σωματική δραστηριότητα κάνει, αν φοβάται κ. λπ. Αλλά αφού σταματήσει η έκθεση, επιστρέφει στο φυσιολογικό Η αρτηριακή πίεση σε ένα υγιές άτομο επιστρέφει μόνη της μετά από λίγο, σε αντίθεση με έναν ασθενή του οποίου η αρτηριακή πίεση ομαλοποιείται υπό την επήρεια φαρμάκων που ρυθμίζουν γρήγορα την αρτηριακή πίεση.   

Πιστεύεται ότι η ασθένεια βασίζεται σε παραβίαση των μηχανισμών ρύθμισης της αρτηριακής πίεσης.

Επιδημιολογία της υπέρτασης 

Στοιχεία από την Καρδιολογική Εταιρεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2020): 30-45% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από υπέρταση. Στους άνδρες ηλικίας 25 έως 65 ετών, εντοπίστηκε το 47% των ασθενών με υπέρταση και στις γυναίκες περίπου το 40%. Μετά από 60 χρόνια, πάνω από το 60% των ασθενών είναι εγγεγραμμένοι με υπέρταση. Λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, της αύξησης των καθιστικών ατόμων και των υπέρβαρων ατόμων, προβλέπεται ότι θα υπάρχουν 1, 5 δισεκατομμύρια άτομα με νόσο Huntington παγκοσμίως έως το 2025, που αντιπροσωπεύει αύξηση 15-20% στους ασθενείς με τη νόσο.

Ο ΠΟΥ θεωρεί την υψηλή αρτηριακή πίεση και την αρτηριοσκλήρωση ως τις πιο συχνές αιτίες πρόωρου θανάτου στον πληθυσμό σε ηλικία εργασίας. Οι επιπλοκές που προκαλούνται από αυτές τις ασθένειες, όπως η καρδιακή προσβολή, η χρόνια νεφρική νόσο ή το οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο, είναι απειλητικές για τη ζωή, αλλά συχνά οδηγούν σε αναπηρία και ανικανότητα για εργασία.

Παθογένεια υπέρτασης

Ο Georgy Fedorovich Lang, ένας εξαιρετικός σοβιετικός θεραπευτής και επιστήμονας, αποκάλεσε την υψηλή αρτηριακή πίεση «μια ασθένεια των συναισθημάτων που δεν αντιδρούν».

Η αρτηριακή πίεση είναι η δύναμη με την οποία το αίμα πιέζει τα αγγειακά τοιχώματα και εξαρτάται από τρεις αιμοδυναμικές παραμέτρους: τη δύναμη της καρδιακής παροχής, τον συνολικό όγκο του αίματος που κυκλοφορεί στην αγγειακή κλίνη και την ελαστικότητα και τον τόνο των αγγείων (ολική περιφερική αντίσταση). . Ο ανώτερος αριθμός αρτηριακής πίεσης καθορίζεται από τη δύναμη εξώθησης του αίματος από την καρδιά - συστολική πίεση, και ο χαμηλότερος αριθμός δείχνει την πίεση τη στιγμή της διαστολής - χαλάρωσης της καρδιάς. Αντανακλά τον βαθμό αντίστασης των αιμοφόρων αγγείων στη ροή του αίματος.

Ο αγγειακός τόνος, με τη σειρά του, ρυθμίζεται από το κεντρικό και περιφερικό νευρικό σύστημα και εξαρτάται από το σύμπλεγμα μεσολαβητών και βιολογικά δραστικών ουσιών που απελευθερώνονται στο αίμα σε διάφορες καταστάσεις ζωής και απελευθερώνονται επίσης από το ενδοκρινικό σύστημα: κατά τη διάρκεια των συναισθημάτων, της κόπωσης, σωματική δραστηριότητα. Οι παθογενετικοί μηχανισμοί της υπέρτασης πραγματοποιούνται μέσω της ενεργοποίησης του συμπαθοεπινεφριδίου και του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης, διαταράσσεται η μεμβρανική μεταφορά κατιόντων (νάτριο, ασβέστιο και κάλιο) και υπάρχει αυξημένη επαναρρόφηση νατρίου στους νεφρούς. Η απορρύθμιση του αγγειακού τόνου εμφανίζεται επίσης λόγω της υπερβολικής παραγωγής αγγειοσυσταλτικών ενώσεων και της μειωμένης παραγωγής κατασταλτικών ενώσεων. Αυτές οι ενώσεις επηρεάζουν τη δομή του αγγειακού τοιχώματος, υφίσταται αλλαγές λόγω μη μολυσματικής φλεγμονής, λόγω σπασμών των λείων μυών των αγγείων, γεγονός που οδηγεί σε εξασθενημένη μικροκυκλοφορία.

Στη συνέχεια, αυξάνεται η αγγειακή ακαμψία, η οποία αυξάνει περαιτέρω τη συνολική αγγειακή αντίσταση και διαταράσσει τη σύνδεση του βαροϋποδοχέα της κεντρικής ρύθμισης της αρτηριακής πίεσης. Αυτό οδηγεί σε αρτηριακή υπέρταση, λειτουργικές και οργανικές αλλαγές στην καρδιά, το κεντρικό νευρικό σύστημα, τον αμφιβληστροειδή και τα νεφρά.

Παράγοντες κινδύνου

Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια. Ας δούμε τους παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη και την έξαρση της υπέρτασης:

Παράγοντες που δεν μπορούν να αλλάξουν:

• Καταγεγραμμένες περιπτώσεις υπέρτασης σε στενούς συγγενείς (κληρονομικότητα).
• Η αυξημένη αρτηριακή πίεση είναι πιο συχνή σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
• Η σεξουαλική πίεση αναγνωρίζεται νωρίτερα στους άνδρες παρά στις γυναίκες. Οι γυναίκες έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση κατά την εμμηνόπαυση (το 60% των γυναικών υποφέρουν από υψηλή αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου). Αυτό οφείλεται σε ορμονική ανισορροπία και έξαρση συναισθηματικών και νευρικών αντιδράσεων.  
• Μαύρη φυλή (αυτά τα άτομα αρρωσταίνουν πιο συχνά και έχουν πιο σοβαρές επιπλοκές από την υψηλή αρτηριακή πίεση).
• Επιρροή των καιρικών συνθηκών (άτομα που εξαρτώνται από τον καιρό).

Τροποποιήσιμοι παράγοντες:

• Τα υπέρβαρα άτομα έχουν δύο έως έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση από τον γενικό πληθυσμό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ενδοπεριτοναϊκό λίπος είναι ορμονικά ενεργό, συμβάλλει στην καταστολή των ορμονών του φύλου, εμποδίζει την απορρόφηση της γλυκόζης από άλλους ιστούς, υποστηρίζει φλεγμονώδεις αντιδράσεις, αυξάνει τη αγγειοσυστολή και το πρήξιμο του αγγειακού τοιχώματος.
• Η μειωμένη σωματική δραστηριότητα αυξάνει τον κίνδυνο ασθένειας κατά 29-50% σε σύγκριση με καλύτερα εκπαιδευμένα άτομα.
• Τα υπερβολικά αλμυρά τρόφιμα, η ανισορροπία του λίπους και η κατάχρηση αλκοόλ συμβάλλουν επίσης στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
• Το κάπνισμα είναι ένας αναμφισβήτητος παράγοντας που έχει πολύ αρνητική επίδραση στα τοιχώματα των αρτηριών και συμβάλλει στην ανάπτυξη και επιδείνωση της αρτηριακής υπέρτασης. Ένα καπνισμένο τσιγάρο μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση κατά 10-30 mmHg. Προάγει τις αντισπασμωδικές ιδιότητες και υποστηρίζει τη φλεγμονώδη διαδικασία του αγγειακού τοιχώματος.
• Η συναισθηματική υπερφόρτωση και το χρόνιο στρες επηρεάζουν τα συστήματα που ρυθμίζουν τον αγγειακό τόνο και διαταράσσουν την προσαρμογή τους στο στρες.
• Μεταβολικές διαταραχές: Ο μεταβολισμός του λίπους - υπερχοληστερολαιμία και η προκύπτουσα αρτηριακή αθηροσκλήρωση - συνοδεύεται πάντα από υψηλή αρτηριακή πίεση. Ο μεταβολισμός των υδατανθράκων και η ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη – επηρεάζουν τη σοβαρότητα της υπέρτασης και τη θνησιμότητα που προκύπτει.

Συμπτώματα υψηλής αρτηριακής πίεσης

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μερικές φορές η υψηλή αρτηριακή πίεση δεν προκαλεί συμπτώματα. Επομένως, τα άτομα με παράγοντες κινδύνου για υψηλή αρτηριακή πίεση θα πρέπει να παρακολουθούν συστηματικά την αρτηριακή τους πίεση.

έχει υψηλή αρτηριακή πίεσηΌργανα-στόχοι. Αυτά είναι τα ίδια τα όργανα που υποφέρουν όταν αυξάνεται η αρτηριακή πίεση: καρδιά, εγκέφαλος, νεφρά, περιφερικές αρτηρίες, αμφιβληστροειδής. Δεδομένου ότι η αύξηση του A/D συνοδεύεται από σπασμούς, ειδικά των μικρών αρτηριών, που επηρεάζουν τη ροή του αίματος, και αυτά τα όργανα είναι πολύ ευαίσθητα στην επιδείνωση της ροής του αίματος, τα συμπτώματα προκαλούνται επίσης από αλλαγές σε αυτά τα όργανα.

Τα κύρια υποκειμενικά παράπονα ενός ασθενούς με αυξημένη αρτηριακή πίεση είναι: πονοκέφαλοι, εμβοές, συχνά αισθήματα ζάλης, «κολύμπι» μπροστά στα μάτια, αργότερα, όταν αναπτύσσονται επίμονες αλλαγές στις αρτηρίες, παράπονα για διαταραχές ύπνου, μειωμένη απόδοση και μνήμη. εμφανίζονται, δηλαδή σημεία εγκεφαλοπάθειας, στην καρδιακή πλευρά, γρήγορος καρδιακός παλμός, δύσπνοια, πόνος ή δυσφορία στην αριστερή πλευρά του θώρακα, διαταραχές του ρυθμού και αργότερα εκδηλώσεις καρδιακής ανεπάρκειας με τη μορφή δύσπνοιας και πρήξιμο.

Η βλάβη των νεφρών αρχίζει πολύ απαρατήρητη αλλά οδηγεί σε νεφροσκλήρωση και δυσλειτουργία. Η υπερτασική αγγειοπάθεια αναπτύσσεται στον αμφιβληστροειδή, η οποία ανιχνεύεται από οφθαλμίατρο στα αρχικά στάδια της νόσου και σε ορισμένες περιπτώσεις επιτρέπει την επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Οι παροξύνσεις της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι μερικές φορές λανθάνουσες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ασφαλές. Ακόμη και ανεξάρτητα από το επίπεδο πίεσης, η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να εκδηλωθεί με σοβαρές επιπλοκές: καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια. Μερικές φορές μια έξαρση εκδηλώνεται ως υπερτασική κρίση. Χαρακτηρίζεται από απότομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης, έντονους πονοκεφάλους, έξαψη του προσώπου, ρίγη και έμετο.  Αυτή η κατάσταση απαιτεί κλήση ασθενοφόρου.

Διάγνωση υψηλής αρτηριακής πίεσης

Ιδιαίτερο ρόλο στη διάγνωση της υπέρτασης διαδραματίζουν τα σωστά συλλεγμένα δεδομένα αναμνησίας. Οι πληροφορίες για την έναρξη της νόσου διευκρινίζονται προσεκτικά, μελετώνται όλοι οι πιθανοί παράγοντες κινδύνου και τα παράπονα των ασθενών, με έμφαση στα παράπονα που χαρακτηρίζουν τη συμμετοχή των οργάνων-στόχων στη διαδικασία. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στην παρουσία καρδιακής ανεπάρκειας, νεφρικής ανεπάρκειας, ιστορικού εγκεφαλικού επεισοδίου, ενδείξεων σακχαρώδους διαβήτη, αγγειοπάθειας αμφιβληστροειδούς και ανευρύσματος αορτής.

Εκτός από τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης, η εξέταση περιλαμβάνει επίσης αξιολόγηση φυσικών δεδομένων για τα όργανα-στόχους. Αυτή η προσέγγιση καθιστά δυνατό τον υπολογισμό του βαθμού κινδύνου που δημιουργεί μια πρόγνωση για τη νόσο. Εάν παίρνετε βάρος, πρέπει να υπολογίσετε τον δείκτη μάζας σώματος.

Μετά την πρώτη διαβούλευση, ο γιατρός θα κάνει μια προσωρινή διάγνωση εάν δεν έχει ήδη γίνει. Στη συνέχεια, απαιτείται εξέταση.

Ενόργανη δοκιμή:

1. 24ωρη παρακολούθηση αρτηριακής πίεσης και ΗΚΓ σε 12 απαγωγές.
2. Υπερηχογραφική εξέταση καρδιάς (ECHO). Δίνει μια εντύπωση της κατάστασης των καρδιακών κοιλοτήτων και της κίνησης του αίματος σε αυτές.
3. Υπερηχογραφική Dopplerography νεφρικών και τραχηλικών αρτηριών.
4. Ανάλυση ούρων για λευκωματουρία και βιοχημικές παραμέτρους αίματος.
5. Θυρεοειδοτρόπος ορμόνη και ελεύθερη Τ4. Για την αξιολόγηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς.
6. Εξέταση από οφθαλμίατρο για εκτίμηση της κατάστασης των αγγείων του βυθού.

Όταν διευκρινιστεί η διάγνωση, ο καρδιολόγος ή ο θεραπευτής (εάν ο ασθενής υποβάλλεται σε θεραπεία από θεραπευτή), αφού αναλύσει τα δεδομένα της εξέτασης και όλους τους πιθανούς παράγοντες κινδύνου, συνταγογραφεί φαρμακευτική θεραπεία.

Θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης 

Στόχος της θεραπείας: Επίτευξη φυσιολογικών (στόχων) τιμών αρτηριακής πίεσης και αποφυγή επιπλοκών. Η θεραπεία χωρίζεται σε φαρμακευτικές και μη φαρμακευτικές θεραπείες.

Φαρμακευτική θεραπεία για πονοκεφάλους 

Κατά την επιλογή της θεραπείας, οι γιατροί καθοδηγούνται από διεθνείς συστάσεις που έχουν αναπτυχθεί από ιατρικές κοινότητες για τη θεραπεία της υπέρτασης.

Υπάρχει πλέον μια ολόκληρη σειρά φαρμάκων στο ιατρικό οπλοστάσιο που μειώνουν την αρτηριακή πίεση. Επηρεάζουν τους γνωστούς παθογενετικούς μηχανισμούς της νόσου και εξαλείφουν ή μειώνουν την επίδρασή τους. Αυτά περιλαμβάνουν διάφορες ομάδες φαρμάκων, για παράδειγμα διουρητικά (διουρητικά), αναστολείς διαύλων ρενίνης, β-αναστολείς, αναστολείς διαύλων ασβεστίου, αναστολείς ΜΕΑ. Είναι ευθύνη του θεράποντος ιατρού να τα επιλέξει για αυτόν τον συγκεκριμένο ασθενή και μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος, καθώς κάθε ομάδα φαρμάκων έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και παρενέργειες, επιπλέον, μερικές φορές η επίδραση του φαρμάκου δεν είναι πάντα γρήγορη. είναι απαραίτητο να τα επιλέξετε σε συνδυασμό μεταξύ τους.

Προκειμένου η θεραπεία να είναι αποτελεσματική και να επιτύχει τους μακροπρόθεσμους στόχους της, είναι απαραίτητη η αλληλεπίδραση μεταξύ ασθενούς και γιατρού και η απόλυτη συμμόρφωση του ασθενούς στην πορεία της θεραπείας.

Κανόνες που πρέπει να τηρεί ένας ασθενής που θέλει να λάβει αποτελεσματική θεραπεία:

1. Τακτική λήψη φαρμάκων σύμφωνα με το προβλεπόμενο πρόγραμμα: ημέρα, βράδυ.
2. Σε περίπτωση παρενεργειών ή αμφιβολιών, ο ασθενής θα πρέπει να επικοινωνήσει με τον θεράποντα ιατρό για να προσαρμόσει τη λήψη του φαρμάκου.
3. Ακόμα κι αν η αρτηριακή σας πίεση και η υγεία σας είναι φυσιολογικά, δεν πρέπει να σταματήσετε να παίρνετε κανένα φάρμακο χωρίς να συμβουλευτείτε γιατρό.
4. Μέτρηση της αρτηριακής πίεσης κατά την επιλογή θεραπείας το πρωί και το βράδυ (κρατήστε ημερολόγιο), εάν η κατάσταση της υγείας επιδεινωθεί (κρατήστε ημερολόγιο). Εάν αισθάνεστε καλά, πρωί και βράδυ για 7-10 ημέρες για να εξασφαλίσετε ότι είναι σταθερό, μηνιαία.
5. Επίσκεψη στο γιατρό δύο φορές το χρόνο για ελάχιστη εξέταση με επιλεγμένη θεραπεία και φυσιολογική κατάσταση υγείας (επίσκεψη φαρμακείου).   

Μη φαρμακολογικά μέτρα για τη θεραπεία της υπέρτασης

Σε κάθε στάδιο της υπέρτασης είναι απαραίτητο να εργαστείτε με τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου. Αυτή είναι η πρόληψη της υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Δεδομένων των υπαρχόντων παραγόντων κινδύνου για υψηλή αρτηριακή πίεση, τι μπορεί να κάνει ένας ασθενής για να μειώσει ή να εξαλείψει την υψηλή αρτηριακή πίεση;

• Αποφύγετε τη συσσώρευση λιπών.Η διόρθωση βάρους είναι η κύρια μέθοδος ρύθμισης του A/D. Η αύξηση του βάρους κατά 10 κιλά οδηγεί σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης κατά 10 mm Hg.  
• Φάτε με σύνεση. Η διατροφή σας θα πρέπει να έχει μέτρηση θερμίδων ανάλογη με το βάρος σας, να είναι πλούσια σε τροφές που περιέχουν κάλιο και μαγνήσιο και ακόρεστα λιπαρά, ενώ τα κορεσμένα λίπη και οι απλοί υδατάνθρακες θα πρέπει να είναι περιορισμένα.    
• Μην τρώτε πολύ αλάτι.Προκαλεί σπασμούς αρτηριών και συσσώρευση υγρών στο σώμα. Έχει αποδειχθεί ότι όταν καταναλώνεται από ένα άτομο την ημέρα >5 γραμμάρια αλατιού αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης.  
• Προσπαθήστε να κινηθείτε πολύ, αλλά μην το παρακάνετε. Είναι χρήσιμο να κάνετε φυσικοθεραπεία, να κολυμπήσετε ή να περπατήσετε και να περπατήσετε τουλάχιστον 10. 000 βήματα καθημερινά.  
• Αποφύγετε τη νευρική ένταση: Βρείτε έναν τρόπο να αλλάξετε εάν αντιμετωπίζετε συχνά ακραίο άγχος ή νευρικό σοκ (γυμναστήριο, γιόγκα, μεγάλες βόλτες).  
• Αποφύγετε την υπερβολική έντασησυνδέονται με την πνευματική δραστηριότητα.  
• Μην δουλεύεις τη νύχταγιατί διαταράσσει τους βιολογικούς ρυθμούς.  
• Μη χρησιμοποιείτε τη συσκευή σε περιοχές με ισχυρούς κραδασμούς ή θόρυβοΕπηρεάζουν το κεντρικό και περιφερικό νευρικό και αγγειακό σύστημα.  
• Παρακολουθήστε την αρτηριακή σας πίεση, ειδικά εάν τα μέλη της άμεσης οικογένειάς σας (γονείς, αδέρφια) έχουν ή πάσχουν από αρτηριακή υπέρταση, να λάβετε έγκαιρα μέτρα.  
• Επικοινωνήστε με έναν γυναικολόγοστην προεμμηνοπαυσιακή και μετεμμηνοπαυσιακή φάση για την εξάλειψη των ορμονικών ανισορροπιών.  
• Αντιμετωπίστε τις συννοσηρότητες έγκαιραΝεφρά και επινεφρίδια, αρτηριοσκλήρωση, διαβήτης, νόσος του θυρεοειδούς, παχυσαρκία, χρόνιες λοιμώξεις (π. χ. αμυγδαλίτιδα). Αν υποφέρετε από αυτά, να θυμάστε ότι χειροτερεύουν τον πονοκέφαλο.  
• Μην πίνετε υπερβολικό αλκοόλ ή καπνό. 

Συνιστάται η λήψη των συνταγογραφούμενων φαρμάκων συστηματικά και για μεγάλο χρονικό διάστημα, υπό τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και υπό τη δυναμική επίβλεψη καρδιολόγου ή θεραπευτή.

Θυμηθείτε: μια χαρούμενη καρδιά είναι μια υγιής καρδιά. Φροντίστε την υγεία σας καθημερινά και ακολουθήστε τις συστάσεις των γιατρών.